Rozdział 19 Atak narodów pod dowództwem Goga kończy się klęską 1. Czy dzisiaj wiadomo, kim jest Gog z Magog, i dzięki czemu odpowiedź na to pytanie przestaje być dla nas tajemnicą? W NASZYM XX wieku narody nie wiedzą, kim jest „Gog z Magog” — jeszcze nie wiedzą. Nie liczą na to, że się dostaną pod jego władzę i że on sprowadzi na nie zagładę. Nawet dla narodów chrześcijaństwa, które mają Pismo Święte, przez długi czas było tajemnicą, kim właściwie jest Gog i gdzie leży jego kraina Magog *. To samo można też powiedzieć o obrzezanych, rodowitych Żydach, którzy oczekują ataku Goga w jakiejś bliżej nieokreślonej przyszłości. W ostatniej księdze natchnionych pism chrześcijańskich występują imiona Goga i Magoga oraz przepowiedziano tam atak, który nastąpi pod nadprzyrodzonym wpływem diabelskim, ale dopiero za tysiąc lat (Apokalipsa 20:7, 8). Jednakże odpowiedź na pytanie, kim jest Gog, którym się dzisiaj żywo interesujemy, przestaje być tajemnicą, gdy się rozważy, co cała Biblia, od Księgi Rodzaju do Apokalipsy (Objawienia), mówi o jego roli za naszego pokolenia. 2. Za czyim pośrednictwem i po zapowiedzi jakiego powrotu Jehowa przedstawia nam tego Goga z Magog? 2 Zalecając nam zachowanie czujności, Jehowa za pośrednictwem swego proroka Ezechiela, przebywającego na zesłaniu w Babilonii, przedstawia nam tego żyjącego dziś Goga. Przepowiedziawszy najpierw, że wierny ostatek zesłanych Żydów powróci do swej ojczyzny na Bliskim Wschodzie, Jehowa natchnął Ezechiela do napisania o tym, co wówczas należało jeszcze do dalekiej przyszłości. 3. Jak Ezechiel miał przemówić do tego Goga, i jak Jehowa ma go wyprowadzić? 3 „Jahwe przemówił do mnie w te słowa: — Synu człowieczy, zwróć swe oblicze na Goga w krainie Magog, naczelnego księcia ludów Meszek i Tubal. Prorokuj przeciw niemu i mów: Tak mówi Pan, Jahwe: Oto Ja jestem przeciw tobie, Gogu, naczelny książę Meszek i Tubal. Zawrócę cię i włożę wędzidło [haki, NW] w twoje szczęki. Wyprowadzę ciebie i całe twoje wojska: konie i rycerzy, wszystkich doskonale uzbrojonych, olbrzymią rzeszę z tarczami i puklerzami, wszystkich władających mieczem. Paras, Kusz i Put będą razem z nimi, uzbrojeni w puklerze i szyszaki. Gomer i wszystkie jego oddziały, Dom Togarma z dalekiej północy i wszystkie jego zastępy, liczne narody będą z tobą.” — Ezechiela 38:1-6, Poz. 4. Z jakiego powodu wśród sprzymierzeńców Goga nie wymieniono Babilonu oraz kiedy i na czyją korzyść Persja utraciła swoją przodującą pozycję w świecie? 4 Dlaczego wśród tych sprzymierzeńców Goga z Magog nie wymieniono Babilonu? Ponieważ atak Goga miał nastąpić po uwolnieniu Żydów, żeby mogli powrócić do swej ojczyzny i odbudować w Jeruzalem świątynię Jehowy, co miało miejsce w roku 539 po zdobyciu Babilonu przez króla Cyrusa Perskiego. Tym samym Babilon przestał być trzecim w dziejach biblijnych mocarstwem światowym i został podporządkowany Persji. Podczas ataku Goga Persja miała się jednak podporządkować dowództwu tego Goga z Magog i zająć pozycję drugorzędną. Zachodzi pytanie: kiedy? Z historii powszechnej wynika, że imperium perskie zostało podbite w roku 331 przez macedońskiego zdobywcę Aleksandra Wielkiego, a nie przez Goga. 5. Które z kolejnych mocarstw światowych dostało się Gogowi, i jakie pytanie nasuwa się co do ósmego mocarstwa światowego? 5 Z kolei mocarstwo greckie zostało w końcu złamane w roku 30 przez cesarstwo rzymskie, a nie przez Goga. W nowszych czasach, w roku 1763 cesarstwo rzymskie ustąpiło miejsca siódmemu, dwuczłonowemu mocarstwu światowemu, Wielkiej Brytanii i Ameryce, a nie Gogowi. W roku 1919 to anglo-amerykańskie dwuczłonowe mocarstwo światowe tak manewrowało, żeby wyłonić ósme mocarstwo światowe, mianowicie Ligę Narodów, której następczynią została w roku 1945 Organizacja Narodów Zjednoczonych. Wśród 138 członków tej organizacji jest też Etiopia i Iran (dawna Persja). Czy w niedalekiej przyszłości Narody Zjednoczone znajdą się pod przewodnictwem Goga? Czy anglo-amerykańskie dwuczłonowe mocarstwo światowe również będzie mu poddane? 6. Dlaczego nie był to przepowiedziany atak Goga z Magog, gdy wojska rzymskie zdobyły Jeruzalem i Judeę około roku 63 6 W roku 63 w rocznicę zdobycia Jeruzalem przez Nabuchodonozora w roku 607 *, żołnierze rzymscy pod dowództwem generała Pompejusza wtargnęli do Jeruzalem, miasta repatriowanych Żydów, które odtąd musiało płacić Rzymowi daninę. W roku 66 Żydzi zbuntowali się przeciw cesarstwu rzymskiemu, szóstemu mocarstwu światowemu w dziejach biblijnych. Gdy w roku 70 armia rzymska przebiła się przez prowincję Judeę na południe i zaatakowała Jeruzalem, nie był to atak Goga z Magog na Żydów, którzy powrócili. Dlaczego nie? Ponieważ ten atak nie został odparty. Rzymianie pod dowództwem generała Tytusa zdobyli i zburzyli Jeruzalem, uprowadzając do niewoli resztkę ocalałych Żydów. Trzy lata później wojska rzymskie zakończyły podbój prowincji Judei, zdobywając na południowo-wschodnim krańcu prowincji ostatni punkt oporu, którym była twierdza Masada, leżąca mniej-więcej pośrodku zachodniego wybrzeża Morza Martwego. — Mateusza 24:15-22; Marka 13:14-20. 7. Jaki okres, według przepowiedni Jezusa, nie miał się skończyć po zburzeniu Jeruzalem w roku 70 i do czego doprowadziły problemy wynikłe z zajęcia Jeruzalem przez Izraelczyków w roku 1967 7 Jeżeli wtedy nie pojawił się jakiś Gog z Magog, wobec tego co było potem? To, co przepowiedział Jezus Chrystus. Przepowiedział zburzenie Jeruzalem, do czego doszło w roku 70 i oświadczył, że Jeruzalem ma być nadal deptane przez narody pogańskie, aż się wypełnią „czasy pogan” czyli „czasy wyznaczone narodom” (Łukasza 21:20-24, NW). Ponieważ owe czasy pogan, które się zaczęły z chwilą zburzenia Jeruzalem przez Babilończyków w roku 607 miały trwać 2520 lat, więc skończyły się gdzieś 4/5 października 1914 roku Jednakże dopiero 34 lata później, w roku 1948, powstało państwo Izrael, a 11 maja 1949 roku przyjęto je do Organizacji Narodów Zjednoczonych. W roku 1967, po sześciodniowej wojnie od 5 do 10 czerwca, Izraelczycy zajęli całe Jeruzalem oraz całe terytorium przylegające do zachodniego brzegu Jordanu. Wynikły z tego problemy, które poróżniły dwa wielkie mocarstwa polityczne leżące na północ i na zachód od Izraela: Związek Radziecki i Stany Zjednoczone. 8. Kiedy powstał zbór Izraela duchowego, i wobec tego który Izrael — rodowity czy duchowy — ma być zaatakowany przez Goga z Magog? 8 Podczas święta Pięćdziesiątnicy (6 Siwan) w roku 33 powstał pokojowy „Izrael Boży”, Izrael duchowy, reprezentowany przez zbór chrześcijański, do którego należało dwunastu apostołów Jezusa Chrystusa (Galatów 6:16; Dzieje Apostolskie 2:1-43). Do dnia dzisiejszego obrzezani, rodowici Żydzi w państwie Izrael i poza jego granicami nie mieli i nie mają nic wspólnego z chrześcijańskim „Izraelem Bożym”, Izraelem duchowym. Dlatego Żydzi — w jaskrawym przeciwieństwie do współczesnego, namaszczonego duchem ostatka Izraela duchowego — nie występują przed całym światem jako chrześcijańscy świadkowie Jehowy. Wobec tego w związku z którym „Izraelem” Suwerenny Pan wszechświata zmusi wszystkie narody do ‚poznania, że On jest Jehową’? Na którym „Izraelu” ma się spełnić dane za pośrednictwem Ezechiela proroctwo Jehowy o ataku Goga z Magog? Właśnie na przywróconym ostatku duchowego „Izraela Bożego”. WSPÓŁCZESNY GOG UJAWNIONY 9. Kto zatem jest tym Gogiem z Magog i dlaczego? 9 Jehowa prowadzi Goga z Magog przeciw ostatkowi Izraela duchowego, jak gdyby ciągnął go hakami za szczęki. Z tego wynika, że Jehowa pojmał Goga z Magog i oprowadza go według swej woli. Ponieważ namaszczony ostatek Izraelitów duchowych rozprzestrzenił się po całej ziemi, więc ten Gog nie może być jakimś określonym narodem ani przywódcą żadnego narodu. Ten „naczelny książę”, jak nazwano Goga, sprawuje władzę nad wszystkimi narodami tego świata, bez względu na to, czy są członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych, czy nie. Jezus Chrystus nazwał go „władcą tego świata” (Jana 12:31; 14:30; 16:11). A w Apokalipsie 12:9 nazwano go ‚wielkim Smokiem, Wężem starodawnym, który się zwie diabeł i szatan, zwodzącym całą zamieszkałą ziemię’. Gdy Jezus Chrystus przebywał na ziemi, Diabeł, ten kusiciel, rościł sobie w jego obecności prawo do „wszystkich królestw świata” i Jezus nie zaprzeczył temu. — Łukasza 4:5-7. 10, 11. Kiedy Jehowa włożył symboliczne „haki” w szczęki Goga, żeby go poprowadzić, i co oznajmił donośny głos w niebie po zakończeniu tam wojny? 10 Kiedy Jehowa włożył symboliczne „haki” w szczęki tego współczesnego Goga, żeby jak jeńca poprowadzić go ku zagładzie? Po zakończeniu czasów pogan w roku 1914 oraz po wyrzuceniu z nieba Szatana Diabła wraz z jego demonicznymi aniołami i strąceniu ich na naszą ziemię. Przy końcu czasów pogan w roku 1914 narodziło się mesjańskie Królestwo Boże, jak to jest opisane w Apokalipsie 12:1-5. Wtedy „wybuchła wojna w niebie” między siłami zbrojnymi nowo narodzonego Królestwa a siłami zbrojnymi Szatana Diabła. Szatan poniósł klęskę i został wyrzucony ze świętych niebios, tak iż nie ma już do nich żadnego dostępu, a jego wpływ i wpływ jego demonów został ograniczony do ziemi (Objawienie 12:7-9, NW). Po tym zwycięstwie odniesionym przez mesjańskie Królestwo Boże w niebie dał się słyszeć donośny głos mówiący: 11 „Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym. A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali dusz swych — aż do śmierci [nawet w obliczu śmierci, NW]. Dlatego radujcie się, niebiosa i ich mieszkańcy! Biada ziemi i biada morzu — bo zstąpił na was diabeł, pałając wielkim gniewem, świadom, że mało ma czasu”. — Apokalipsa 12:10-12. 12. Kto więc jest rzeczywistym Gogiem, i co jest krainą Magog? 12 A zatem rzeczywistym Gogiem z Magog spełniającym proroctwo Ezechiela, jest Szatan Diabeł po wyrzuceniu go z nieba, a krainą Magog jest jego miejsce pobytu w obrębie ziemi, do którego został ograniczony jego wpływ i którego nie wolno mu ani też nie jest w stanie opuścić, żeby ponownie dostać się do nieba. Miejsce to jest odosobnione, ciemne i słabo zaludnione jak „najodleglejsze strony północy”. — Ezechiela 38:6, NW. 13. Jak według Apokalipsy 12:13-17 miał się zachować współczesny Gog z Magog po wyrzuceniu go z nieba? 13 Jak ten Gog z Magog miał się zachowywać po wyrugowaniu go z nieba, co rzeczywiście nastąpiło po narodzinach Królestwa w roku 1914? W Apokalipsie 12:13-17 czytamy: „A kiedy ujrzał Smok, że został strącony na ziemię, począł ścigać [prześladować, NW] Niewiastę [niebiańską organizację Jehowy], która porodziła mężczyznę [mesjańskie Królestwo Boże]. (...) I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jezusa.” 14. Wobec członków którego Izraela Gog z Magog miał zająć wrogą postawę, i co Jehowa uczynił, żeby ich doprowadzić do obecnego stanu? 14 Z tego proroczego widzenia jasno wynika, że Gog z Magog miał zająć wrogą postawę wobec członków ostatka Izraelitów duchowych, ponieważ oni „przestrzegają przykazań Bożych i zajmują się dziełem dawania świadectwa o Jezusie” (NW) jako Królu, wyniesionym na tron niebiański w roku 1914 Gdy ten współczesny Gog z Magog został pojmany w celu założenia mu „haków” w szczęki, wierny ostatek Izraelitów duchowych został w roku 1919 wyzwolony z Babilonu Wielkiego, żeby mógł odzyskać na ziemi przysługujący mu stan duchowy. Właśnie ów stan, dzięki Jehowie, stał się pod względem duchowym „jak ogród Eden”. — Ezechiela 36:35. WYZWANIE DO ATAKU 15. Jakimi słowami Jehowa wzywa Goga, żeby się przygotował do ataku, i do jakiej wojny prowadzą te przygotowania? 15 W Joela 4(3):9-17 * skierowano do wrogów ludu Jehowy wezwanie, żeby wyruszyli na wojnę z tym ludem. Przypomnijmy to sobie, czytając wyzwanie rzucone przez Jehowę pojmanemu Gogowi z Magog, żeby się przygotował do napaści na ostatek Izraelitów duchowych, i oddanych Bogu, podobnych owcom „cudzoziemców”, którzy się przyłączyli do członków ostatka w ich raju duchowym: „Bądź gotowy i ze swej strony poczyń przygotowania, ty z całym twym zgromadzeniem tych, którzy się zgromadzili przy tobie, i masz być ich strażą” (Ezechiela 38:7, NW). W ten sposób Jehowa nakazuje Gogowi z Magog, żeby był głównodowodzącym albo „strażą” wszystkich narodów i ludów, które Gog zwołuje do zbliżającego się ataku na chrześcijańskich świadków Jehowy. Celem tych przygotowań nie jest rozpętanie trzeciej wojny światowej, która byłaby prowadzona z użyciem bomb atomowych i rakiet, tylko podjęcie stanowczych kroków, żeby zetrzeć z powierzchni ziemi duchowego „Izraela Bożego”. 16. Ile czasu miało upłynąć od otrzymania przez Ezechiela proroctwa o Gogu do spełnienia się go, i przeciw jakiej krainie miał Gog nadciągnąć? 16 Z dalszych słów Jehowy skierowanych do Goga wynika, że od chwili dania tego proroctwa Ezechielowi do spełniania się go miało upłynąć dużo czasu: „Po wielu dniach zwrócisz na siebie uwagę. Przy końcu lat przyjdziesz do krainy ludu przywróconego od miecza, zebranego spośród licznych ludów, na góry Izraela, które bywały stale pustoszone; do krainy wyłonionej z ludów, w której mieszkają bezpiecznie. I będziesz zmuszony wystąpić. Nadciągniesz jak burza. Staniesz się jak chmury, żeby pokryć kraj, ty i wszystkie twoje zgraje i liczne ludy z tobą.” — Ezechiela 38:8, 9, NW. 17. Dlaczego dzisiaj niewątpliwie żyjemy „przy końcu lat”, o którym jest mowa w tym proroctwie? 17 Ponieważ „czas końca” tego niegodziwego systemu rzeczy rozpoczął się po upływie „czasów pogan” w roku 1914 więc dzisiaj, z górą pół wieku później, niewątpliwie żyjemy „przy końcu lat”. Gog z Magog również musi wiedzieć, że już niedługo potrwa „mało czasu”, który został mu wyznaczony po wyrzuceniu go z nieba. 18. Jak zostali zachowani od „miecza” członkowie ludu, który ma być zaatakowany, z jakich ludów zostali zebrani, i jak mieszkają w stanie zapewnionym im przez Boga? 18 Wkrótce więc Jehowa ma skierować uwagę na Goga, zawrócić go wraz z jego ogromnie zmilitaryzowanymi siłami i sprowadzić na nich zgubę. Zdezorientowany zastosowanym przez Jehowę fortelem Gog z Magog zostanie doprowadzony do wystąpienia przeciw duchowemu stanowi duchowego „Izraela Bożego”. Mieszkają tam członkowie ostatka Izraelitów duchowych, którzy ocaleli od „miecza” pierwszej wojny światowej i związanych z nią prześladowań. Zostali wyzwoleni i zebrani z „wielu ludów”, które wchodzą w skład Babilonu Wielkiego, światowego imperium religii fałszywej. W tym zapewnionym im przez Boga stanie od roku 1919 żyją w pokoju i „bezpiecznie” pod ochroną Jehowy, zachowując chrześcijańską neutralność wobec wojen światowych. 19. Czy ten, którego nazwano „sługą moim Dawidem”, panował nad Żydami po ich powrocie do kraju w roku 537 i co w związku z tym można powiedzieć o przywróconym ostatku dzisiejszego Izraela duchowego? 19 Nie wspomniano tutaj, że ten, którego Jehowa nazywa ‚sługą moim, Dawidem’, panuje nad nimi jako Król-Pasterz. Ale tak należy to rozumieć, skoro Jehowa obiecał, że po przywróceniu ich z Babilonu do odpowiedniego stanu ten mesjański potomek Dawida będzie ich Królem i Pasterzem (Ezechiela 34:23, 24; 37:22-25). Gdy żydowski ostatek starożytnego Izraela wyszedł z Babilonu i powrócił do Judei, nie panował nad nim żaden potomek z królewskiego rodu Dawida. Natomiast po skończeniu się czasów pogan w roku 1914 członkowie ostatka Izraela duchowego mają nad sobą mesjańskiego potomka króla Dawida, Jezusa Chrystusa, który panuje nad nimi z „Jeruzalem niebiańskiego”. On jest ich sprawującym rządy Pasterzem, co im zapewnia bezpieczeństwo duchowe. 20. Jak wysoko Gog chciałby wniknąć w szeregi ludu Jehowy, i pod jakim względem jego wojownicze zgromadzenie stanie się podobne do chmur pokrywających kraj? 20 Gog z Magog chciałby się wedrzeć w szeregi przywróconego ludu Jehowy i dostać się na jak najwyższe stanowisko, nawet „na góry izraelskie”, a może „na górę Syjon”, siedzibę rządu, żeby sobie zapewnić powodzenie. Dlatego przyjdzie z „olbrzymią rzeszą” ludzi wojowniczo usposobionych, którą zdoła powołać, z ogromnymi ‚zastępami i licznymi narodami’. Tłumy agresywnych wojsk Goga rozleją się po ziemi „jak chmury, żeby pokryć kraj” swym cieniem, zaciemniając jej powierzchnię swoją obecnością. Jest to ostrzeżenie dla ostatka Izraela duchowego oraz dla jego oddanych Bogu współpracowników przyrównanych do owiec. Niech nie będą zaskoczeni, gdy stanie przeciwko nim cały świat ludzki podporządkowany Szatanowi Diabłu. Niech nie wpadają w zdumienie nawet wtedy, gdyby na całym świecie zapanowała dyktatura wojskowa. 21. Jakie pobudki, którymi Gog kieruje się w swym sercu, skłonią go do ataku, i jak opisano sytuację zaatakowanych? 21 Jehowa mówi dalej do Goga, odsłaniając przez to swemu ludowi, który ma się stać celem przyszłego ataku, jakimi pobudkami kieruje się w swym sercu Gog z Magog: „Tak mówi Pan, Jahwe: Stanie się, że w owym dniu zrodzą się myśli w twoim sercu, obmyślisz złośliwy plan i powiesz: Wyruszę przeciw krajowi o otwartych osiedlach, wtargnę do spokojnych ludzi, gdzie wszyscy przebywają bezpiecznie, mieszkają bez murów i zamków i nie mają bram. Uderzę, aby zebrać łupy i zagarnąć zdobycz, by swą rękę wyciągnąć przeciw znów zamieszkałym ruinom, przeciw narodowi zebranemu spośród ludów, który nabył sobie dobytek i dobra, a który mieszka w środku ziemi.” — Ezechiela 38:10-12, Poz. CEL ATAKU GOGA 22. Jak się przejawia ufność ostatka Izraela duchowego, że Jehowa stanie w jego obronie, i dlaczego nasuwa się pytanie, czy ktoś mógłby go ograbić? 22 Ostatek Izraela duchowego oraz jego oddani współmieszkańcy pokładają ufność w swoim Bogu Jehowie, że stanie w ich obronie. Dlatego nie zaopatrują się w śmiercionośną broń i nie uczestniczą w skrajnych przygotowaniach wojennych czynionych przez narody w obecnej erze przemocy i międzynarodowej anarchii. Wygląda na to, jakoby tak dalece byli pozbawieni wpływu politycznego, tak nieobwarowani i bezbronni wobec napaści, że to wprost niewoli Goga do zaatakowania ich. Ale jakim sposobem Gog miałby „zebrać łupy” i „zagarnąć zdobycz” wśród tych Izraelitów duchowych oraz ich współtowarzyszy? Czyż nie są na ogół ludźmi niezamożnymi, którzy nie posiadają zbyt wiele dóbr tego świata? (Jakuba 2:5; 1 Koryntian 1:27-29). Gog i jego hordy nie pożądają ich usposobienia duchowego, chociaż chętnie by je zniszczyli, bo w nim tkwi niezwyciężona siła Izraelitów duchowych. Jednakże ci nieuzbrojeni, nie wyrządzający nikomu krzywdy chrześcijańscy świadkowie Jehowy oddziaływają na rzecz mesjańskiego Królestwa Jehowy. Bezustannie dbają przede wszystkim o dobro spraw tego Królestwa i nie przestają głosić o nim po całym świecie, odnosząc sukcesy w zgromadzaniu ludzi wszystkich ras i narodowości po stronie tego Królestwa. Oni zawiadują sprawami Królestwa! 23. Dlaczego „sprawy Królestwa” są narażone na splądrowanie, i kto na ziemi dostrzega cel ataku Goga? 23 Och, te sprawy Królestwa! Nie pokrywają się one z układanymi przez narody Szatana planami panowania nad światem. Właśnie to chciałby złupić i zagarnąć Gog i jego hordy. Ludy świata dostrzegają ambitny cel Goga dążącego do usunięcia z drogi wszystkich, którzy nie popierają panowania nad światem podporządkowanych mu narodów. Jehowa wskazuje na ten fakt, mówiąc o Gogu maszerującym do bitwy: „Szeba i Dedan, i kupcy z Tarszisz, wszystkie jego grzywiaste młode lwy będą mówić do ciebie: ‚Czy przychodzisz po wielki łup? Czy zebrałeś swoje zgromadzenie, żeby wiele splądrować, aby wynieść srebro i złoto, wziąć bogactwa i posiadłości, zdobyć bardzo wielki łup?’” (Ezechiela 38:13, NW). Ludy usposobione materialistycznie na wzór starożytnych ludów Szeby, Dedanu oraz kupców z Tarszisz, a także zuchwali, nieustraszeni przywódcy tych ludów, przypominający „grzywiaste młode lwy” dostrzegają egoistyczny cel Goga. Chodzi mu o obrabowanie tych usposobionych duchowo Izraelitów ze spraw i „owoców” mesjańskiego Królestwa Bożego i o doprowadzenie w ten sposób owych zwolenników powszechnej suwerenności Jehowy do zguby. 24. Pod jakim względem ostatek Izraela duchowego, mówiąc obrazowo, mieszka w środku względnie w pępku ziemi? 24 Mówiąc obrazowo, członkowie wiernego ostatka Izraela duchowego mieszkają w swym duchowym stanie „w środku [po hebrajsku: pępku] ziemi” (Ezechiela 38:12). Zajmują chrześcijańskie, neutralne stanowisko wobec wszelkich konfliktów politycznych i militarnych między otaczającymi ich narodami. Są głównym celem. Na nich skupia się cała wrogość Goga, są jej głównym obiektem. Do samego końca pozostaną lojalnymi ambasadorami i wysłannikami ustanowionego Królestwa Bożego poddanego władzy Jezusa Chrystusa (2 Koryntian 5:20). Gdy wszystkie inne sprawy religijne wokół nich zostaną już unicestwione, ostoją się jako jedyni, niezwyciężeni, żyjący wyznawcy prawdziwej religii Bożej. 25. Po zagładzie czego Gog podejmie działanie przeciw ostatkowi Izraela duchowego, i dlaczego? 25 W nadchodzącym „wielkim ucisku” chrześcijaństwo jako pozaobrazowe niewierne Jeruzalem ulegnie zagładzie; cały Babilon Wielki zostanie zniszczony przez siły zbrojne ósmego mocarstwa światowego (Łukasza 21:20; Mateusza 24:15-22). Jednakże przeżyją ten ucisk wierni członkowie ostatka Izraela duchowego oraz ich oddani Bogu współtowarzysze (Apokalipsa 17:1-11, 15-18). I właśnie w tym momencie wkroczy Gog z Magog, spełniając proroctwo Ezechielowe. Ostatek Izraela duchowego będzie ostatnią twierdzą religijną, która pozostanie do pokonania i splądrowania. Będzie „środkiem” ziemskich problemów Goga. 26. W jaki sposób akurat na taką sytuację Jehowa zachował Goga, tak jak faraona w starożytnym Egipcie? 26 Wszechmocny Bóg, Suwerenny Pan, zachował Goga z Magog właśnie na taką sytuację. Podobnie jak faraona podczas wyjścia Izraelitów z Egiptu za czasów Mojżesza, tak też Szatana Diabła, który teraz obejmuje rolę Goga z Magog, Jehowa pozostawił przy życiu do dnia dzisiejszego w określonym celu. W jakim celu? Żeby wykazać na tym Gogu z Magog swą niezwyciężoną moc i żeby w związku ze swoim odwiecznym wrogiem uświęcić w ten sposób siebie jako Najświętszego (Księga Wyjścia 9:16; Rzymian 9:17). Jehowa uwypuklił to swoje niezmienne zamierzenie, mówiąc dalej do Ezechiela: 27. Jak Jehowa w dalszych słowach skierowanych do Goga podkreśla to swoje niezmienne zamierzenie? 27 „Dlatego prorokuj, synu człowieczy, i mów do Goga: Tak mówi Jahwe Pan: Czy nie tak będzie, że gdy lud mój izraelski mieszkać będzie bezpiecznie, wybierzesz się w drogę [będziesz o tym wiedział, NW] i przyjdziesz ze swej siedziby, z najdalszej północy, ty i liczne ludy wraz z tobą, wszyscy na koniach, wielki zastęp, potężne wojsko? I nadciągniesz przeciwko memu ludowi, Izraelowi, jak chmura, by pokryć kraj. Przy końcu dni to się stanie, wtedy sprowadzę ciebie do kraju mojego po to, by poznały Mnie pogańskie ludy [narody, NW], gdy na twoim przykładzie, Gogu, okażę swoją świętość przed ich oczami.” — Ezechiela 38:14-16. 28. Dlaczego Gog będzie wtedy wiedział, że Izraelici duchowi ‚mieszkają bezpiecznie’, i dlaczego będzie to jakby przynętą dla Goga? 28 Nadciągający „wielki ucisk” obejmie swym zasięgiem cały światowy system rzeczy. Gdy chrześcijaństwo i resztę Babilonu Wielkiego dosięgnie zagłada, a wierny ostatek Izraela duchowego dzięki ochronie Jehowy pozostanie przy życiu w swym stanie duchowym, wtedy Gog z Magog rzeczywiście będzie wiedział, że ci Izraelici duchowi ‚mieszkają bezpiecznie’. Lud ten zaznaje dobrobytu duchowego i jako jedyny na ziemi opowiada się za mesjańskim Królestwem Jehowy; dlatego będzie stanowił dla Goga i dla podporządkowanych mu narodów ziemskich naprawdę cenną zdobycz, którą należałoby pochwycić i wystawić na pokaz jako trofeum zdobyte na wojnie z Jehową. Zdobycz ta powinna być łatwa. Dlaczego? Ponieważ ci Izraelici duchowi, sądząc z pozoru, są całkiem bezbronni, bezradni i jakże nieliczni w porównaniu z ogromną potęgą wojskową Goga, która mknie jak na koniach; ze zwartymi szeregami jego armii, która idzie „jak chmura, by pokryć kraj”. W ten sposób, jakby za pomocą przynęty, Jehowa ciągnie za haki tkwiące w szczękach pochwyconego Goga z Magog i manewruje nim, aby ‚sprowadzić go do kraju swojego’. 29. Na co wskazuje zwrot „przy końcu dni”, jeśli chodzi o czas ataku Goga, i jak się wtedy zachowają narody pozbawione swych tradycyjnych religii? 29 Ponieważ atak Goga ma nastąpić „przy końcu dni”, więc dojdzie do niego w końcowym okresie „czasu końca”, w końcowej fazie „wielkiego ucisku”, gdy Izraelici duchowi nadal będą ‚mieszkać bezpiecznie’ już po zniszczeniu chrześcijaństwa i całej reszty Babilonu Wielkiego przez siły antyreligijne. Kiedy wyrok Jehowy zostanie w ten sposób wykonany na całym Babilonie Wielkim, pozostaną jeszcze zmilitaryzowane narody pod wodzą Goga jako ostatnia część składowa tego systemu rzeczy, która zasługuje na unicestwienie. Narody te, pozbawione wówczas swych starodawnych tradycyjnych religii, usuną Boga ze swych umysłów i będą uważać, że Jehowa nie istnieje. Jehowa będzie więc zmuszony dać się im poznać jako rzeczywisty, istniejący Bóg. Jak tego dokona? Okaże swoją świętość przed ich oczami podczas starcia z ich niewidzialnym głównodowodzącym, Gogiem z Magog. W ten sposób udowodni, że nie wolno Go bezcześcić. 30. Jak Jehowa już wcześniej dowiódł, że wiedział z góry o przyszłym ataku Goga, i co w związku z tym uczynił dla swego ludu? 30 Jehowa ‚obwieszcza od początku to, co ma przyjść, i naprzód to, co się jeszcze nie stało’ (Izajasza 46:10). Dlatego nie zaskoczy Go zbliżający się atak Goga z Magog. Daje tego dowód przez to, że nie pozostawia oddanych Mu świadków na ziemi bez przygotowania na ten końcowy atak ze strony wrogich sił dowodzonych przez Szatana Diabła. Potwierdzeniem tego są dalsze słowa Jehowy skierowane do Goga z Magog: „Tak mówi Jahwe Pan: Ty jesteś przecież tym, o którym w dawniejszych czasach mówiłem przez moje sługi, proroków Izraela, którzy wtedy [w tamtych dniach — latach, NW] przepowiadali, że sprowadzę cię na nich.” — Ezechiela 38:17. ZWOŁYWANIE ZIEMSKICH HORD PODPORZĄDKOWANYCH GOGOWI 31. Czego nie powinni mniemać o ataku Goga członkowie namaszczonego ostatka Izraela duchowego, i jak Jehowa ich od tego powstrzymał? 31 Jehowa mówił o Gogu z Magog nie tylko za pośrednictwem swych proroków z dawnych dni i lat, ale też słusznie przypomniał o tym osobniku za pośrednictwem Ezechiela. Wiedząc, jak powstał Szatan Diabeł, który objął rolę Goga z Magog, i jakimi pobudkami się kieruje, Jehowa wie również, jaki będzie koniec drogi Szatana jako Goga z Magog. Wie, że będzie to w końcu oznaczać otwartą walkę między Nim a Szatanem Diabłem, to jest Gogiem. Chroni członków ostatka swego duchowego ludu izraelskiego przed mniemaniem, że starożytne proroctwa o Gogu nie dotyczą ich jako chrześcijan, przepowiadając końcowe posunięcia Szatana, czyli Goga, w ostatniej księdze Biblii, to jest w Apokalipsie. Właśnie w Księdze Apokalipsy 16:12-16 czytamy w związku z przedostatnią plagą: 32, 33. Jak Jehowa przepowiada w Apokalipsie 16:12-16 ostatnie posunięcia Szatana Diabła? 32 „A szósty [anioł] wylał swą czaszę na rzekę wielką, na Eufrat [nad którym leżał pierwowzór Babilonu Wielkiego]. A wyschła jej woda, by dla królów ze wschodu słońca droga stanęła otworem. 33 „I ujrzałem wychodzące z paszczy Smoka i z paszczy Bestii, i z ust Fałszywego Proroka trzy duchy nieczyste [trzy nieczyste inspirowane wypowiedzi, NW] jakby ropuchy; a są to duchy czyniące znaki — demony [wypowiedzi inspirowane przez demony i wykonują znaki, NW], które wychodzą ku królom całej zamieszkanej ziemi, by ich zgromadzić na wojnę w wielkim dniu wszechmogącego Boga (...) I zgromadziły ich na miejsce, zwane po hebrajsku Har-Magedon.” 34. Kogo wyobraża Smok, Bestia i Fałszywy Prorok, i dlaczego można powiedzieć, że Szatan panuje nad światowym systemem politycznym? 34 Występujący tu symboliczny Smok został utożsamiony z Szatanem Diabłem, który teraz, po wyrzuceniu go z nieba, odgrywa rolę Goga z Magog (Apokalipsa 12:3, 4, 7-12). Symboliczną Bestią jest cały szatański światowy system polityczny, któremu ten Smok dał „swą moc, swój tron i wielką władzę” (Apokalipsa 13:1, 2). Symbolicznym Fałszywym Prorokiem jest pewna część tego światowego systemu politycznego, którą wyobraża dwurożna bestia doprowadzająca do powstania politycznego „obrazu” pierwszej bestii, żeby ludy oddawały mu cześć. Okazuje się więc, że owym „Fałszywym Prorokiem” jest dwuczłonowe mocarstwo światowe złożone z Wielkiej Brytanii i Ameryki, zaś politycznym „obrazem” jest dzisiejsza Organizacja Narodów Zjednoczonych jako międzynarodowa organizacja na rzecz światowego pokoju i bezpieczeństwa. Z tego wynika, że ta światowa organizacja polityczna, włącznie z anglo-amerykańskim dwuczłonowym mocarstwem światowym, otrzymała swą moc, swój tron i swą władzę od Smoka, Szatana Diabła, który panuje niewidzialnie nad całym systemem politycznym. 35. Na co zgromadzają królów ziemi te inspirowane wypowiedzi wychodzące z paszczy Smoka, i kiedy nastanie „wielki dzień” tej wojny z wszechmogącym Bogiem? 35 Podobna ropusze „inspirowana wypowiedź” wychodząca z paszczy Smoka jest skierowana ku „królom całej zamieszkanej ziemi”; ci królowie stanowią więc cały światowy system polityczny pod władzą Szatana Diabła, to jest Goga. Dokąd owa „inspirowana wypowiedź”, wspierana przez „inspirowane wypowiedzi” pochodząca od „Bestii” i od „Fałszywego Proroka”, prowadzi wszystkich tych politycznych królów ziemi? Na wojnę z „wszechmogącym Bogiem”. „Wielki dzień” tej wojny nastanie wówczas, gdy symboliczny Smok, Gog z Magog, przypuści atak na duchowy „Izrael Boży”. W Apokalipsie 16:16 nie nazwano „miejsca” stoczenia tej wojny „krajem Izraela”, tylko Har-Magedonem; jednakże hebrajska nazwa Har-Magedon niewątpliwie wskazuje na sytuację światową związaną z tym krajem. — Zobacz Joela 4:9-17 (w Gd 3:9-17). 36. Przeciw komu jeszcze skierowane są działania wojenne, prowadzone z Jehową i ostatkiem Jego Izraela duchowego, i po zniszczeniu czego ta wojna będzie dalej trwała? 36 Agresywne działania Goga i jego międzynarodowych hord są skierowane nie tylko przeciw krajowi przywróconego ludu Jehowy, lecz także przeciw jego Królowi, którego Jehowa nazywa ‚sługą swoim, Dawidem’ (Ezechiela 34:23, 24; 37:22-25). Jest nim wyniesiony na tron Jezus Chrystus, umiłowany Jehowy, Mesjański Potomek króla Dawida. A zatem wojna z Jehową i przywróconym ostatkiem Jego Izraela duchowego oznacza też nieuniknioną wojnę z ustanowionym przez Jehowę mesjańskim Królem, który objął w niebie władzę królewską nad przywróconym ostatkiem Izraela duchowego. W siedemnastym rozdziale Apokalipsy przedstawiono proroczo następującą kolejność wydarzeń: Zanim polityczny „obraz”, którym obecnie jest Organizacja Narodów Zjednoczonych (ósme mocarstwo światowe), odejdzie „na zagładę”, państwa, które są członkami tej Organizacji, zniszczą wielką „Nierządnicę” religijną, Babilon Wielki. Wszystkich władców politycznych wyobraża dziesięć rogów tego „obrazu” Bestii, i odnośnie do nich Apokalipsa 17:12-14 przepowiada: 37. Jak w Apokalipsie 17:12-14 opisano wojnę tych władców politycznych, i jaki będzie jej wynik? 37 „A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu jest królów, którzy władzy królewskiej jeszcze nie objęli, lecz wezmą władzę jakby królowie na jedną godzinę wraz z Bestią [ósmym mocarstwem światowym]. Ci mają jeden zamysł, a potęgę i władzę swą dają oni Bestii. Ci będą walczyć z Barankiem [złożonym kiedyś w ofierze Jezusem Chrystusem], a Baranek ich zwycięży, bo Panem jest panów i Królem królów — a także ci, co z Nim są: powołani, wybrani i wierni”. — Zobacz Apokalipsę 19:11-21. JAK JEHOWA ODEPRZE ATAK GOGA 38. O co walczy Jezus Chrystus, i dlaczego zgodnie z tym w sprawozdaniu Ezechiela nie ma o Nim żadnej wzmianki? 38 W rzeczywistości jednak Jezus Chrystus nie walczy przede wszystkim o swój niebiański tron, tylko o usprawiedliwienie zwierzchnictwa Jehowy nad całym wszechświatem, jak również o uświetnienie imienia Jehowy. Aby jednak chwała przypadła temu, komu się głównie należy, słusznie Jehowa nic nie wspomina o tym panującym Królu, ‚słudze moim Dawidzie’, gdy przepowiada Gogowi, co uczyni, będąc sprowokowany do wojny wyzywającym atakiem Goga z Magog. Jehowa mówi: 39. Co według wypowiedzi Jehowy wydarzy się w „kraju Izraela”, gdy Jehowa zostanie sprowokowany do wywarcia gniewu? 39 „Ale w dniu, w którym przybędzie Gog do kraju Izraela — wyrocznia Jahwe Pana — gniew mój we Mnie zapłonie. I w uniesieniu moim, w ogniu mego gniewu, mówię to: Zaiste, w owym dniu przyjdzie wielkie trzęsienie ziemi na kraj Izraela. Przede Mną będą drżały ryby morskie i ptaki w powietrzu, zwierzęta polne i wszystkie zwierzątka naziemne, i wszyscy ludzie, którzy są na ziemi. Góry się rozpękną, skały [strome drogi, NW] się zapadną i wszystkie mury runą na ziemię.” — Ezechiela 38:18-20. 40. Co wywoła gwałtowne oburzenie Jehowy, i o posiadaniu jakiej władzy będą wtedy świadczyć Jego wyrażenia? 40 Gog i jego zmilitaryzowane hordy przypuszczą niczym nie usprawiedliwiony atak na lud, który zaznaje pomyślności duchowej i otrzymał od Boga prawo do miejsca na ziemi oraz do pełnej wolności wielbienia żywego i prawdziwego Boga. Wywoła to u Suwerennego Pana Jehowy gwałtowne oburzenie i ognisty gniew. Do skarcenia takiego diabelskiego postępowania użyje wyrażeń świadczących o tym, że jako Stwórca ma władzę nad ziemią oraz nad wszystkimi siłami, które działają w jej otoczeniu. 41. Gdzie ma nastąpić przepowiedziane trzęsienie ziemi, i co będzie przemawiać za tym, że jego sprawcą jest Jehowa? 41 Ziemia miała się zatrząść w tym rejonie kraju, do którego wtargnąłby Gog i jego nacierające siły zbrojne. Podczas rzeczywistego ataku, do którego Gog ruszy w przyszłości, jego grabieżcze hordy znajdą się wszędzie na ziemi, gdzie tylko chrześcijańscy świadkowie Jehowy wielbią w sposób pokojowy swego Boga. Ponieważ wszystkie hordy Goga mają odczuć to trzęsienie ziemi, więc musi ono mieć zasięg globalny. Jeżeli góry mają się rozpęknąć i skały zapaść, to trzęsienie ziemi musi być bardzo gwałtowne, największe w dziejach ludzkości. Ufnie poczekamy, żeby zobaczyć jak będzie wyglądać to powszechne, przerażające trzęsienie ziemi. Fakt, iż zgodnie z Boską zapowiedzią zbiegnie się ono z inwazją Goga, przemawia za tym, że jego sprawcą będzie Jehowa w swoim gniewie i uniesieniu. 42. Za jaką broń chwyci Gog, jak Jehowa się odwzajemni, i dlaczego świadkowie Jehowy nie będą mieć w tym żadnego udziału? 42 Zdesperowany Gog chwyci za „miecz” prowadzenia wojny z przywróconym przez Jehowę ostatkiem Izraela duchowego i „wielką rzeszą” ich współwyznawców, w związku z czym Jehowa odwzajemni mu się tym samym. Pokojowo usposobieni świadkowie Jehowy na ziemi nie dobędą „miecza” przeciw hordom Goga; uczyni to Jehowa. To będzie Jego walka. I dopiero wtedy narody obecnego świata zaawansowanego pod względem naukowym ujrzą Go w walce — co do tego nie będą mieć żadnych wątpliwości. A jak On potrafi walczyć! Posłuchajmy, jak opisuje swoją taktykę i swoje działania wojenne: 43. Jak Jehowa postąpi z mieczami hord Goga, jakimi siłami natury będzie się sądził z Gogiem, i co uczyni dla siebie? 43 „Przywołam miecz przeciw niemu w obronie wszystkich moich gór — wyrocznia Pana Jahwe. Miecz każdego zwróci się przeciw swemu bratu. Osądzę go przez zarazę i krew. Ześlę ulewę i kamienie gradowe, ogień i siarkę spuszczę na niego, na jego oddziały i na liczne ludy, które będą z nim. Okażę się wielkim i świętym. Dam się poznać licznym narodom i poznają, że Ja jestem Jahwe.” — Ezechiela 38:21-23, Poz. 44. Jakie nowoczesne środki bojowe wszystkich zmilitaryzowanych narodów prześcignie Jehowa? 44 W tym momencie wkraczamy na pole bitewne Har-Magedonu. Toczy się „wojna wielkiego dnia Boga Wszechmocnego”! (Apokalipsa 16:14, 16, NW; 19:11-16, 20, 21). Za broń wojenną posłużą Jehowie siły przyrody: powodzie spowodowane oberwaniem się chmur, grad kamieni, których wielkość nie została określona, deszcze ognia i siarki — wszystko to wyzwoli więcej niszczycielskiej energii niż jej tkwi w całej energii jądrowej, którą narody trzymają w pogotowiu w postaci mnóstwa bomb zmagazynowanych na wypadek trzeciej wojny światowej. Wszystkie naukowe wynalazki z dziedziny prowadzenia wojny bakteriologicznej i chemicznej zostaną prześcignięte przez szalejącą zarazę, którą Jehowa może ich dotknąć i która potrafiła w ciągu jednej nocy i na jednym miejscu uśmiercić 185 000 ludzi (2 Królewska 19:35, 36). Te narody są chciwe krwi chrześcijańskich świadków Jehowy, ale będą pić własną krew, gdy je spotka gwałtowna śmierć. 45. Gdzie wybuchnie panika, z jakim skutkiem dla tych, których ogarnie, i co Jehowa uczyni jako Sędzia? 45 Panika — powszechna panika poza szeregami chrześcijańskich świadków Jehowy! Hordy Goga ogarnie zamęt. Zamiast strzec jedności, aby pobić czcicieli Jehowy jako swoje ofiary, obrócą miecze na własne szeregi: brat będzie walczył z bratem, ale nie jeden religiant z drugim religiantem, tylko radykał z radykałem, ateista z ateistą, anarchista z anarchistą, nihilista z nihilistą. Na tych, którzy nie zginą w tej samobójczej wojnie prowadzonej we własnych szeregach, Jehowa dokona egzekucji, jak gdyby się z nimi sądził, stosując przeciw nim wszelkie nadprzyrodzone środki, żeby unicestwić wszystkich przeciwników swej wszechświatowej suwerenności. Musi zostać usprawiedliwiony w czasie tego Sądu. 46. W jaki sposób, i na jaką skalę „wielki ucisk” osiągnie punkt szczytowy? 46 Wszechmocny Bóg stanie się tym samym bardzo żywy dla wszystkich narodów i ludów podlegających godnej pożałowania władzy Goga. Bóg, który za dni Noego spowodował powszechny potop, znowu przystąpi do działania na skalę globalną w swoim ‚dniu sądu i zguby bezbożnych ludzi’ (2 Piotra 2:5; 3:6, 7, 10-12). „Wielki ucisk”, który spadnie na ten światowy system rzeczy, osiągnie punkt szczytowy i zginą w nim ostatnie ślady niezbożnego systemu rzeczy, ponieważ zostanie unicestwione całe społeczeństwo ludzi lekceważących Boga. 47. W jakim znaczeniu Jehowa uświęci się na oczach wszystkich narodów, i co te narody poznają, zanim je dosięgnie zagłada? 47 Na oczach wszystkich narodów podległych Gogowi z Magog Jehowa okaże w ten sposób swoją wielkość, dając się poznać jako Największy pośród wszystkiego, co żyje. Uświęci siebie, dając dowody, że jest święty i że nie odnosi się z sympatią do żadnej cząstki tego niezbożnego systemu rzeczy. Da się poznać w inny sposób niż z kart Biblii Świętej. Uparte narody, podporządkowujące się Gogowi, będą zmuszone przyznać, że taką katastrofę światową mógł spowodować jedynie Ten, kto ją przepowiedział i kto przed nią ostrzegał. Stojąc w obliczu zagłady z Jego ręki, jeszcze zanim ona ich dosięgnie, zrozumieją, co miał na myśli, kiedy mówił: ‚Poznają, że ja jestem Jehowa’. [Przypisy] ^ ak. 1 Webster’s New International Dictionary of English Language, wydanie II (1943) mówi o Gogu: „Władca Magog. Ezechiela XXXVIII. 2.” Zobacz jednak artykuł pt. „Atak ze strony Goga z Magog” opublikowany w Strażnicy w roku 1954. ^ ak. 6 Cyclopaedia M’Clintocka i Stronga, tom V, str. 620, szp. 1. [Pytania do studium]

Rys biograficzny Noego. Noe to postać ze Starego Testamentu. Jedna z nielicznych osób, które przeżyły potop zesłany przez Boga w celu ukarania grzesznej ludzkości. Pochodzenie. Historia Noego została opisana w Księdze Rodzaju.

Piosenka o Janie Pawle II – piękna 20 stycznia 2020 /Posted by„Znowu Cię spotykam” – piękna i wzruszająca piosenka dla dzieci, która nawiązuje do osoby Jana Pawła pięknych słowach wyrażony jest podziw i szacunek dla niewątpliwie największego Polaka nadzieję, że podkład muzyczny, który wykonałem do tej piosenki będzie pomocny w przygotowaniu repertuaru na różnego rodzaju występy związane z Ojcem Świętym Janem Pawłem piosenek o Janie Pawle II znajdziesz tu… [kliknij]Podkład muzyczny do piosenki „Znowu Cię spotykam” znajdziesz tu… [klik]Może niebawem uda mi się nagrać swoją wersję tej piosenki – a na razie posłuchajcie świetnego wykonania Arki Noego 🙂 Tekst piosenki:Znowu Cię spotykamMoje małe siły dawno się skończyłySchody za wysokie, wody za sobą mam drogę, dalej iść nie mogęWiatr księgę zamyka nie odchodź, nie się zamyka znowu Cię spotykam,Stoisz w oknie w niebie znowu widzę CiebieTy szukałeś nas bardzo długi czas,Teraz szukam Ciebie w Twoim oknie w Ty siłę brałeś kiedy tak cierpiałeś?Co powiedzieć chciałeś, kiedy w oknie stałeś?Księga się zamyka znowu Cię spotykam,Stoisz w oknie w niebie znowu widzę CiebieAmen powiedziałeś, drogę pokonałeś,Wicher z nieba wieje znowu mam się zamyka znowu Cię spotykam,Stoisz w oknie w niebie znowu widzę Ciebie

współczesnych sobie ludzi; w przyjaźni z Bogiem żył Noe .A Noe był ojcem trzech synów: Sema, Chama i Jafeta. Ziemia została skażona w oczach Boga. Gdy Bóg widział, iż ziemia jest skażona, że wszyscy ludzie postępują na ziemi niegodziwie, rzekł do Noego: «Postanowiłem

zapytał(a) o 17:03 Zainterpretuj słowa Boga skierowane do KAina przed dokonaniem przez niego zbrodni :"grzech leży u wrót czyha na ciebie, a przecież ty masz nad nim panować". Jaką prawdę wolności człowieka przekazuje to zdanie? błagam pomóżcie :) Błagam pilne! Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 17:08 fgttdrefjOIAJWFJKEGfv SZATAN KUSI CZŁOWIEKA ABY POPEŁNIJ GRZECH, ALE CZŁOWIEK MA WOLNĄ WOLĘ I POWINIEN ŻYĆ W CZYSTOŚĆIPOKAZUJE ŻE CZŁOWIEK MA WOLNĄ WOLĘ EKSPERTpiotrżar odpowiedział(a) o 08:11 człowiek jest w stanie przeciwstawić się pokusom (grzechowi) nie musi się jemu poddawać Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub W obliczu utraty zmysłu Boga i radości wiary nie ma sensu narzekać, okopywać się w katolicyzmie obronnym, osądzać i oskarżać świat. Potrzebna jest kreatywność Ewangelii. Pamiętajmy, co zrobili owi ludzie, którzy chcieli przyprowadzić paralityka przed Jezusa, a nie mogli przejść przez drzwi wejściowe. „Położyłem przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo; wybierz więc życie, abyś mógł pozostać przy życiu” (POWTÓRZONEGO PRAWA 30:19). 1, 2. W jakim sensie Bóg stworzył człowieka na swój obraz? „UCZYŃMY człowieka na nasz obraz, na nasze podobieństwo”. Słowa te, zanotowane w pierwszym rozdziale Biblii, wypowiedział Bóg. Następnie, jak czytamy w Księdze Rodzaju 1:26, 27, „przystąpił do stworzenia człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył”. Z tego względu pierwszy człowiek różnił się od wszystkich innych stworzeń na ziemi. Był podobny do swego Stwórcy — potrafił rozumować oraz przejawiać miłość, sprawiedliwość, mądrość i moc. Otrzymał też sumienie, aby mógł podejmować decyzje, które by mu wyszły na dobre i podobały się jego Ojcu (Rzymian 2:15). Adam miał wolną wolę. Jehowa tak ocenił swego ziemskiego syna oraz pozostałe dzieła: „Oto było to bardzo dobre” (Rodzaju 1:31; Psalm 95:6). 2 Jako potomkowie Adama, my również jesteśmy uczynieni na obraz i podobieństwo Boga. Ale czy rzeczywiście możemy decydować o tym, co robimy? Tak, bo chociaż Jehowa zna z góry bieg wydarzeń, to nie ustala wcześniej naszych czynów ani ostatecznego losu. Nie dopuszcza, by życiem jego ziemskich dzieci rządziło przeznaczenie. Aby lepiej zrozumieć, jak odpowiednie korzystanie z wolnej woli pozwala podejmować właściwe decyzje, zobaczmy, czego nas uczą dzieje narodu izraelskiego (Rzymian 15:4). Swoboda wyboru dana Izraelitom 3. Jak brzmiało pierwsze z Dziesięciu Przykazań i jakiego wyboru dokonali wierni Izraelici? 3 Jehowa oświadczył narodowi izraelskiemu: „Jam jest Jehowa, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewolników” (Powtórzonego Prawa 5:6). W roku 1513 Izrael został w cudowny sposób wyzwolony z niewoli egipskiej i dlatego nie miał powodu powątpiewać w te słowa. W pierwszym z Dziesięciu Przykazań Jehowa oznajmił za pośrednictwem swego rzecznika Mojżesza: „Nie wolno ci mieć żadnych innych bogów na przekór mojemu obliczu” (Wyjścia 20:1, 3). Izraelici obrali wtedy posłuszeństwo. Ochoczo postanowili służyć wyłącznie Jehowie (Wyjścia 20:5; Liczb 25:11). 4. (a) Wobec jakiego wyboru Mojżesz postawił Izraelitów? (b) Jakiego wyboru musi dokonać każdy z nas? 4 Jakieś 40 lat później Mojżesz dobitnie uświadomił kolejnemu pokoleniu Izraelitów, że muszą dokonać wyboru: „Powołuję dzisiaj niebiosa i ziemię na świadków przeciwko wam, że położyłem przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo; wybierz więc życie, abyś mógł pozostać przy życiu, ty i twoje potomstwo” (Powtórzonego Prawa 30:19). Podobnie i my dzisiaj możemy zdecydować: albo będziemy wiernie służyć Jehowie i dostąpimy życia wiecznego, albo wymówimy Mu posłuszeństwo i poniesiemy związane z tym konsekwencje. Rozważmy przykłady dwóch grup osób, które dokonały skrajnie odmiennych wyborów. 5, 6. Jakiego wyboru dokonał Jozue i jaki był tego wynik? 5 W roku 1473 Jozue wprowadził Izraelitów do Ziemi Obiecanej. Przed śmiercią udzielił swym rodakom dobitnej zachęty: „A jeśli w waszych oczach źle jest służyć Jehowie, to wybierzcie sobie dzisiaj, komu będziecie służyć: czy bogom, którym służyli wasi praojcowie, gdy byli po drugiej stronie Rzeki, czy bogom Amorytów, w których ziemi mieszkacie”. Następnie oświadczył: „Ja i mój dom będziemy służyć Jehowie” (Jozuego 24:15). 6 Wcześniej Jehowa zachęcił Jozuego, żeby był odważny i silny i żeby nie odstępował od Prawa Bożego. Miał je natomiast ‛czytać półgłosem dniem i nocą’ i w ten sposób ‛zapewnić swej drodze powodzenie’ (Jozuego 1:7, 8). I Jozue rzeczywiście się o tym przekonał. Dzięki dokonanemu wyborowi zaznał wielu błogosławieństw. Oświadczył: „Nie zawiodła żadna obietnica ze wszystkich dobrych obietnic, które Jehowa złożył domowi Izraela; wszystkie się spełniły” (Jozuego 21:45). 7. Jakiego wyboru dokonało wielu Izraelitów za dni Izajasza i jakie to przyniosło konsekwencje? 7 Porównajmy z tym sytuację Izraelitów żyjących jakieś 700 lat później. Wielu z nich kultywowało wówczas pogańskie zwyczaje. Na przykład w ostatnim dniu roku zbierali się przy stole zastawionym różnymi smakołykami oraz słodkim winem. Nie chodziło przy tym o zwykłe spotkanie towarzyskie, lecz o ceremonię religijną ku czci dwóch pogańskich bóstw. Prorok Izajasz tak opisał pogląd Boga na ten przejaw niewierności: „Opuszczacie Jehowę, zapominacie o mej świętej górze, zastawiacie stół bóstwu szczęścia i nalewacie zmieszane wino bóstwu przeznaczenia”. Urodzaj uzależniali nie od błogosławieństwa Jehowy, ale od zjednania sobie „bóstwa szczęścia” i „bóstwa przeznaczenia”. Tą buntowniczą i umyślnie obraną postawą jedynie przypieczętowali swój los. Jehowa oświadczył: „Przeznaczę was pod miecz i wy wszyscy pochylicie się, by was pozabijano; bo wołałem, lecz wyście nie odpowiadali, mówiłem, lecz wyście nie słuchali; i czyniliście to, co złe w moich oczach, i wybraliście to, w czym nie miałem upodobania” (Izajasza 65:11, 12). Niemądrym wyborem ściągnęli na siebie zagładę, przed którą „bóstwo szczęścia” ani „bóstwo przeznaczenia” nie zdołało ich uchronić. Jak dokonać właściwego wyboru 8. Co według Powtórzonego Prawa 30:20 wiąże się z dokonaniem właściwego wyboru? 8 Kiedy Mojżesz zachęcał Izraelitów do wybrania życia, wspomniał o trzech krokach, które powinni byli poczynić: mieli ‛miłować Jehowę, swego Boga, słuchać jego głosu i lgnąć do niego’ (Powtórzonego Prawa 30:20). Przeanalizujmy każde z tych wymagań, abyśmy potrafili dokonać właściwego wyboru. 9. Jak możemy okazywać miłość do Jehowy? 9 Mamy miłować Jehowę, naszego Boga. Dobrowolnie postanawiamy służyć Jehowie, ponieważ Go miłujemy. Bierzemy sobie do serca ostrzegawcze przykłady z czasów Izraela i opieramy się wszelkim niemoralnym pokusom oraz wystrzegamy się stylu życia, który mógłby nas pogrążyć w bagnie materializmu (1 Koryntian 10:11; 1 Tymoteusza 6:6-10). Lgniemy do Jehowy i zachowujemy Jego przepisy (Jozuego 23:8; Psalm 119:5, 8). Zanim Izraelici weszli do Ziemi Obiecanej, Mojżesz zachęcił ich: ‛Oto uczyłem was przepisów i sądowniczych rozstrzygnięć, tak jak Jehowa, mój Bóg, mi nakazał, abyście tak postępowali w ziemi, do której się udajecie, żeby ją wziąć w posiadanie. Zachowujcie je więc i spełniajcie, gdyż jest to mądrość wasza i wasze zrozumienie w oczach ludów, które usłyszą wszystkie te przepisy’ (Powtórzonego Prawa 4:5, 6). Właśnie teraz jest pora, byśmy okazywali miłość do Jehowy, przyznając Jego woli pierwsze miejsce w swym życiu. Jeśli tak postąpimy, na pewno zaznamy licznych błogosławieństw (Mateusza 6:33). 10-12. Czego możemy się nauczyć z wydarzeń z czasów Noego? 10 Mamy słuchać głosu Boga. Noe był „głosicielem prawości” (2 Piotra 2:5). Niemal wszyscy ludzie żyjący przed potopem byli pochłonięci swoimi sprawami i ‛nie zwrócili uwagi’ na ostrzeżenia Noego. Jakie to przyniosło konsekwencje? „Przyszedł potop i zmiótł ich wszystkich”. Jezus zapowiedział, że podobnie będzie w dobie obecnej, podczas „obecności Syna Człowieczego”. Wydarzenia z czasów Noego stanowią surową przestrogę dla żyjących dzisiaj ludzi, którzy nie zważają na orędzie Boże (Mateusza 24:39). 11 Kto drwi z ostrzeżeń, które Bóg podaje za pośrednictwem swoich nowożytnych sług, powinien sobie uświadomić skutki ich bagatelizowania. Apostoł Piotr napisał o takich szydercach: „Zgodnie ze swym życzeniem przeoczają fakt, iż od dawna były niebiosa oraz ziemia spoiście wystająca z wody i pośród wody za sprawą Bożego słowa; i przez te rzeczy ówczesny świat uległ zagładzie, gdy został zatopiony wodą. Lecz za sprawą tego samego słowa teraźniejsze niebiosa i ziemia są odłożone dla ognia oraz zachowane na dzień sądu i zagłady ludzi bezbożnych” (2 Piotra 3:3-7). 12 Dla porównania rozważmy, jakiego wyboru dokonał Noe z rodziną. „Dzięki wierze Noe, otrzymawszy Boskie ostrzeżenie przed tym, czego jeszcze nie widziano, okazał zbożną bojaźń i zbudował arkę”. Usłuchał ostrzeżenia i wybawił swych domowników (Hebrajczyków 11:7). Obyśmy bez wahania słuchali orędzia Bożego i posłusznie się do niego stosowali (Jakuba 1:19, 22-25). 13, 14. (a) Dlaczego koniecznie powinniśmy ‛lgnąć do Jehowy’? (b) Jak możemy pozwolić, by Jehowa, nasz Garncarz, nas kształtował? 13 Mamy lgnąć do Jehowy. Jeżeli chcemy ‛wybrać życie i pozostać przy życiu’, musimy nie tylko miłować Jehowę i Go słuchać, ale też ‛lgnąć do Niego’, czyli wytrwale spełniać Jego wolę. Jezus powiedział: „Dzięki swej wytrwałości zyskacie wasze dusze” (Łukasza 21:19). Wybór, jakiego dokonujemy, wyjawia stan naszego serca. W Księdze Przysłów 28:14 czytamy: „Szczęśliwy jest człowiek, który stale odczuwa strach, lecz kto zatwardza swe serce, wpadnie w nieszczęście”. Przekonał się o tym faraon w starożytnym Egipcie. Gdy na jego kraj spadało po kolei dziesięć plag, faraon — zamiast okazać bojaźń przed Bogiem — za każdym razem zatwardzał swe serce. Jehowa nie zmuszał tego dumnego władcy do nieposłuszeństwa; pozwolił mu dokonać wyboru. Mimo to Jehowa spełnił swą wolę, jak to wynika z Jego słów skierowanych do faraona, a zacytowanych później przez apostoła Pawła: „Właśnie dlatego pozwoliłem ci pozostać, aby w związku z tobą pokazać swoją moc i aby moje imię było oznajmiane po całej ziemi” (Rzymian 9:17). 14 Setki lat po wyzwoleniu Izraelitów spod władzy faraona prorok Izajasz oświadczył: „Jehowo, tyś naszym Ojcem. My jesteśmy gliną, a tyś naszym Garncarzem; i wszyscy jesteśmy dziełem twej ręki” (Izajasza 64:8). Gdy studiujemy Słowo Boże i wprowadzamy je w czyn, to pozwalamy, by Jehowa nas kształtował, i stopniowo przyodziewamy nową osobowość. Stajemy się bardziej potulni i podatni na formowanie; dzięki temu łatwiej nam lojalnie trwać przy Jehowie, bo szczerze pragniemy Mu się podobać (Efezjan 4:23, 24; Kolosan 3:8-10). „Będziesz o nich opowiadał” 15. O jakich dwóch warunkach, wspomnianych w Powtórzonego Prawa 4:9, Mojżesz przypomniał Izraelitom? 15 Na krótko przed wkroczeniem narodu izraelskiego do Ziemi Obiecanej Mojżesz powiedział do niego: „Tylko miej się na baczności i pilnie zważaj na swą duszę, żebyś nie zapomniał o rzeczach, które widziały twoje oczy, i żeby one nie odstępowały od twego serca przez wszystkie dni twego życia; i będziesz o nich opowiadał swoim synom i swoim wnukom” (Powtórzonego Prawa 4:9). Aby zaznawać błogosławieństw i dobrobytu w ziemi mającej stać się ich dziedzictwem, Izraelici musieli spełnić dwa warunki postawione przez Jehowę, ich Boga. Mieli stale pamiętać o Jego cudownych czynach, które widzieli, oraz mieli o nich opowiadać przyszłym pokoleniom. Obecnie jako słudzy Jehowy musimy czynić to samo, jeśli chcemy ‛wybrać życie i pozostać przy życiu’. A czego Jehowa dokonał i nadal dokonuje na naszych oczach? 16, 17. (a) Jaki wkład w dzieło głoszenia o Królestwie wnoszą absolwenci Gilead? (b) Podaj przykłady osób o niesłabnącej gorliwości. 16 Z radością obserwujemy, jak Jehowa błogosławi dziełu głoszenia i czynienia uczniów. Odkąd w roku 1943 otwarto Biblijną Szkołę Strażnicy — Gilead, w wielu krajach działalność ta nabrała rozmachu dzięki misjonarzom. Po dziś dzień absolwenci pierwszych klas tej szkoły gorliwie głoszą o Królestwie, i to mimo podeszłego wieku, a niekiedy także ograniczeń fizycznych. Piękny przykład daje Mary Olson, która ukończyła Gilead w roku 1944. Służbę misjonarską pełniła najpierw w Urugwaju, potem w Kolumbii, a obecnie usługuje w Portoryko. Choć trochę jej dokuczają dolegliwości wynikające z wieku, dalej z entuzjazmem uczestniczy w działalności kaznodziejskiej. Zna język hiszpański i każdego tygodnia współpracuje z miejscowymi głosicielami. 17 Na Bahamach wciąż pracuje owdowiała Nancy Porter, która ukończyła Szkołę Gilead w roku 1947. Również ona jest pilnie zajęta głoszeniem. W swym życiorysie napisała: „Szczególnym źródłem radości jest uczenie innych prawdy zawartej w Biblii. Taki uporządkowany program obowiązków duchowych organizuje i stabilizuje moje życie”.* Wspominając minione lata, siostra Porter oraz inni wierni słudzy nie zapominają o tym, czego dokonał Jehowa. A co z nami? Czy dziękujemy Jehowie, że błogosławi dziełu Królestwa na naszym terenie? (Psalm 68:11). 18. Czego możemy się nauczyć z życiorysów misjonarzy? 18 Ogromnie się radujemy z osiągnięć tych długoletnich, wiernych sług Bożych. Z lektury ich życiorysów czerpiemy zachęty, bo widząc, co Jehowa dla nich robi, umacniamy się w postanowieniu służenia Mu. Czy regularnie czytasz takie wzruszające relacje publikowane w czasopiśmie Strażnica i czy nad nimi rozmyślasz? 19. Jak chrześcijańscy rodzice mogą robić dobry użytek z życiorysów zamieszczanych w Strażnicy? 19 Mojżesz przypomniał Izraelitom, że mają pamiętać o wszystkich rzeczach, które Jehowa dla nich uczynił, i że nie powinny one ‛odstąpić od ich serca przez wszystkie dni ich życia’. Następnie dodał: „Będziesz o nich opowiadał swoim synom i swoim wnukom” (Powtórzonego Prawa 4:9). Przeżycia innych mają szczególną wartość. Dorastająca młodzież potrzebuje właściwych wzorców. Samotne siostry mogą się wiele nauczyć z przykładu wiernych starszych chrześcijanek, których życie opisano w Strażnicy. Zarówno bracia, jak i siostry mogą głosić dobrą nowinę w szerszym zakresie, pełniąc służbę na terenie obcojęzycznym w rodzinnym kraju. Chrześcijańscy rodzice, czy z pomocą życiorysów wiernych misjonarzy z Gilead oraz innych osób zachęcacie dzieci, by obrały za cel służbę pełnoczasową? 20. Co musimy robić, by ‛wybrać życie’? 20 Jak więc każdy z nas może ‛wybrać życie’? Musimy korzystać z cudownego daru wolnej woli w sposób świadczący o miłości do Jehowy i zawsze dawać z siebie to, co najlepsze w służbie dla Niego, dopóki pozwala nam ją pełnić. Bo jak oświadczył Mojżesz, Jehowa „jest twoim życiem i długością twoich dni” (Powtórzonego Prawa 30:19, 20). [Przypis] Czy sobie przypominasz? • Czego się nauczyłeś z omówionych tu przykładów skrajnie odmiennych wyborów? • Jakie kroki musimy poczynić, by ‛wybrać życie’? • Z jakich dwóch obowiązków musimy się wywiązać? [Ilustracja na stronie 26] „Położyłem przed tobą życie i śmierć” [Ilustracja na stronie 29] Dzięki usłuchaniu głosu Bożego Noe i jego rodzina zostali wybawieni [Ilustracja na stronie 30] Mary Olson [Ilustracja na stronie 30] Nancy Porter ^{Mamy teraz do czynienia z antylogiką. Jeżeli niektórzy chcieliby posyłać ks. abp. Marka Jędraszewskiego do diabła, to trzeba przyznać, że normalnie posyła się ludzi pod ten adres, z którego samemu się pochodzi – powiedział filozof ks. prof. Tadeusz Guz. Odniósł się w ten sposób do wpisu Pawła Rabieja na Twitterze, który słowa „idź do diabła, tam jest twoje miejsce} Bogata w wydarzenia była niedziela Trójcy Przenajświętszej w mikstackiej parafii. W tym dniu dzieci z klasy IV, podczas Mszy św. sprawowanej o godz. 10:30, przeżywały rocznicę Komunii św. Mikstacka fara jest pod wezwaniem Świętej Trójcy. Był to więc także dzień odpustu parafialnego. Podczas uroczystej sumy, dzieci, które w uroczystość Zesłania Ducha Świętego przyjęły do swoich serc Pana Jezusa, kończyły swój „biały tydzień”. Był to także dzień wielkiego dziękczynienia za 50 lat kapłaństwa syna mikstackiej parafii – ks. kan. Grzegorza Ignora, który przewodniczył sumie odpustowej. Na początku Eucharystii przypomniałem, że to właśnie podczas uroczystości odpustowych neoprezbiterzy sprawowali swoje Msze św. prymicyjne. Tak było i w przypadku ks. kan. Grzegorza Ignora, który na obrazku prymicyjnym umieścił słowa: „Miłością bratnią z głębi prostego serca Bracia – Siostry kochajmy jedni drugich”. Po 50 latach stanął przy ołtarzu w tej samej świątyni, by wyrazić swoją wdzięczność Bogu i spotkanym na kapłańskiej drodze ludziom. Skierowałem do Jubilata słowa podziękowania za to, że mimo iż przebywa już na emeryturze, na ile pozwalają Mu siły i zdrowie, angażuje się w posługę w parafii. Homilię podczas tej Eucharystii wygłosił Jubilat. Po słowach powitania, skierowanych do obecnych w mikstackiej świątyni, podziękował siostrom Franciszkankom Rodziny Maryi, które przed prymicjami otworzyły dla niego swój dom. Następnie ks. kan. wspomniał dzień prymicji, który rozpoczął się Mszą św. Przywołał również osobę ówczesnego proboszcza mikstackiej parafii – ks. kan. Bernarda Langkaua, który „był człowiekiem prawego ducha i małych życiowych oczekiwań, człowiekiem pracy”. Kontynuując, celebrans podkreślił, że po wielu latach staje w tym samym kościele, by podziękować za dar kapłaństwa. Zaznaczył, że odprawia trochę inaczej niż wówczas, gdyż jak powiedział „dziś wszystko jest trochę inaczej, po nowemu. Nie wszystko, co stare, ludziom pasuje, ale trzeba się z tym pogodzić”. Ks. Jubilat przywołał również słowa „czas ucieka…” i zaznaczył, że nie dodaje „wieczność czeka”, bo każdy z nas chciałby żyć jak najdłużej. Kontynuując homilię, ks. kanonik podrkeślił, że w dniu parafialnego odpustu Bóg pozwolił nam się spotkać, by wysłuchać Jego orędzia, w którym mówi do nas: „miłość Boga, łaska Jezusa Chrystusa, jedność w Duchu Świętym niech nas ożywia, umacnia i prowadzi”. Nawiązując do Listu św. Pawła do Koryntian, wskazał motywy jego napisania. Wymienił wśród nich: chęć przekonania wiernych o swojej obecności i działaniu oraz ukazania swojej duszy. Celebrans podkreślił, że odnosząc się do słów św. Pawła, chcemy uwielbić Boga w Trzech Osobach. Wyjaśnił, że tajemnica Trójcy Świętej była odsłaniana wiernym od początku, ale stopniowo. Zaznaczył, że początkowo w kalendarzu liturgicznym nie było tego święta. Przywołał św. Atanazego żyjącego w III wieku, który zostawił nam świadectwo wiary kościoła tamtych czasów „Wierzymy, że wyznawana w Ojcu, Synu i Duchu Świętym Trójca jest święta, doskonała i nie ma w niej nic obcego lub pochodzącego z zewnątrz. Trójca w swej naturze jest tożsama, niepodzielna, jedna w działaniu”. Święto Trójcy Świętej zostało zatwierdzone w 1334 roku przez papieża Jana XII, który nakazał je obchodzić w całym Kościele w niedzielę po Zesłania Ducha Świętego. Kaznodzieja podkreślił, że tajemnica Trójcy Świętej jest największą tajemnicą naszej wiary. Wchodzi ona w życie każdego człowieka. Życie chrześcijanina rozpoczyna się z Trójcą Świętą. W imię Trójcy Świętej przyjmujemy chrzest. Jubilat podkreślił, że nasze życie jest tajemnicą Boga, gdyż nie wiemy ile lat dane nam jest dane przeżyć, a kończy się kiedy stajemy przed Bożym majestatem. Zaznaczył, że czas od narodzin do śmierci wypełniony jest różnymi doświadczeniami i zachęcał, byśmy wierzyli, że Bóg jest w tych sytuacjach z nami. Zwrócił też uwagę na rolę świadectwa w naszym życiu. Ks. kanonik przywołał postać Alexisa Carella lekarza, noblisty, który widząc cud uzdrowienia w Lourdes, nawrócił się. Kończąc, Jubilat powiedział: „W Kościele jest miejsce dla każdego człowieka. Granicą Kościoła jest miłość Boga i bliźniego. Chciejmy zapamiętać, że każdy człowiek może tę granicę, to spotkanie z Bogiem, przekroczyć, poznać fundamenty Kościoła, uzyskać wiarę, spokój sumienia i powiedzieć: ja wierzę. Amen”. Jubileusze są czasem wspomnień (wybrzmiały one w czasie homilii), dziękczynienia (Eucharystia), ale i czasem życzeń. Wiele z nich, ciepłych i świadczących o życzliwości dla Jubilata, zostało wypowiedzianych na zakończenie Eucharystii. Życzenia ks. kan. Grzegorzowi złożyły dzieci, ministranci, Siostry Franciszkanki Rodziny Maryi, przedstawiciele koleżanek i kolegów z rocznika maturalnego, Parafialny Zespół Caritas. Następnie odbyła się procesja eucharystyczna, którą poprowadził ks. kan. Przemysław Talaga. Przed końcowym błogosławieństwem wybrzmiało „Te deum”, bo jak nie dziękować, nie uwielbiać Boga za dar powołania, za pół wieku posługi kapłańskiej syna naszej mikstackiej parafii. Jak nie dziękować Bogu za to, że Święta Trójca od stuleci patronuje naszej parafii. Pieśnią „Boże coś Polskę” zakończyła się uroczysta suma, którą uświetnili swoją obecnością kapłani z dekanatu mikstackiego, a także chór parafialny prowadzony przez s. Beatę Czop. Tekst i zdjęcia: ks. Krzysztof Ordziniak Poleć innym! . 599 30 618 785 529 63 185 350

w słowach boga skierowanych do noego